Een woud vol dichtgetimmerde hokjes
Zazie Duinker maakt een tocht door het oerwoud van de taal. Ze ziet daar dat woorden gedijen bij het heen-en-weer tussen zichzelf en de waarneembare werkelijkheid. Het is de vraag of woorden altijd die ruimte krijgen...
De ruim duizend woorden zijn reeds geschreven. Nu rest mij alleen nog een biografie van een-à-twee zinnen te componeren. En daar stokt het. De redactie heeft het beginnetje alvast voor me gemaakt, in het rood dat op een suggestie duidt staat er in ons gedeelde document: ‘Zazie Duinker is …’
Read the full article (in Dutch)